៦
ខ្មាំងសត្រូវឡោមព័ទ្ធក្រុងយេរូសាឡឹម
១ «កូនចៅបេនយ៉ាមីនអើយ
ចូររត់ចេញពីក្រុងយេរូសាឡឹមទៅ!
ចូរផ្លុំត្រែនៅតូអា
ចូរលើកទង់សញ្ញានៅបេតហាកេរែម
ដ្បិតមហន្តរាយ និងទុក្ខវេទនា
កំពុងតែមកពីទិសខាងជើង។
២ ក្រុងស៊ីយ៉ូនដ៏ស្អាត និងល្អប្រណីត
មុខជាត្រូវវិនាសហើយ!
៣ ខ្មាំងសត្រូវកំពុងតែដើរមករកក្រុងស៊ីយ៉ូន
ដូចពួកគង្វាលមកជាមួយហ្វូងសត្វរបស់ខ្លួន
គេនឹងបោះជំរំព័ទ្ធជុំវិញក្រុងនេះ
ម្នាក់ៗនឹងរឹបអូសយកតាមចំណែករៀងៗខ្លួន។
៤ ពួកគេស្រែកថា: “ចូរវាយសំរុកក្រុងនេះ
ចូរក្រោកឡើង យើងវាយលុកទាំងថ្ងៃត្រង់!
ប៉ុន្តែ គួរអោយស្ដាយណាស់
ព្រោះថ្ងៃកាន់តែទាបទៅៗ
ហើយយប់ក៏កាន់តែងងឹតទៅៗដែរ!
៥ ក្រោកឡើង! យើងវាយលុកទាំងយប់ក៏បាន
យើងបំផ្លាញវិមានដ៏ស្កឹមស្កៃរបស់ក្រុងនេះ”»។
៦ ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលមានព្រះបន្ទូលថា:
«ចូរនាំគ្នាកាប់ដើមឈើ
ហើយសង់ប៉មអោយខ្ពស់
ដើម្បីវាយលុកក្រុងយេរូសាឡឹម!
ត្រូវតែដាក់ទោសក្រុងនេះ
ព្រោះនៅក្នុងទីក្រុងមានសុទ្ធតែការជិះជាន់។
៧ អំពើអាក្រក់ហូរចេញពីក្រុងនេះ
ដូចទឹកហូរចេញពីប្រភពទឹក។
ក្នុងទីក្រុងមានឮនិយាយតែអំពើឃោរឃៅ
និងការបំផ្លិចបំផ្លាញ។
ការឈឺចុកចាប់ និងស្នាមរបួស
ស្ថិតនៅក្រោមក្រសែភ្នែករបស់យើងជានិច្ច។
៨ យេរូសាឡឹមអើយ ចូរទទួលមេរៀននេះទៅ
ក្រែងលោយើងដកខ្លួនលែងរវីរវល់នឹងអ្នក
ហើយធ្វើអោយអ្នកវិនាសអន្តរាយ
ក្លាយទៅជាទឹកដីដែលគ្មាននរណារស់នៅ»។
៩ ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលមានព្រះបន្ទូលថា:
«ខ្មាំងសត្រូវនឹងប្រឡេះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល
ដែលនៅសេសសល់
ដូចគេបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរទាល់តែអស់
គឺគេនឹងមកសាជាថ្មី
ដូចអ្នកបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរវិលមក
ប្រឡេះផ្លែដែលនៅសល់»។
១០ តើខ្ញុំត្រូវនិយាយទៅកាន់នរណា
តើនរណាជួយពន្យល់ពួកគេអោយស្ដាប់ខ្ញុំ
ដ្បិតពួកគេធ្វើជាថ្លង់
ហើយមិនអាចយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់បានទេ។
ពេលខ្ញុំនាំព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់មកប្រាប់
ពួកគេបែរជានាំគ្នាសើចចំអក
គឺពួកគេមិនចូលចិត្តឮឡើយ។
១១ ឃើញដូច្នេះខ្ញុំខឹងជំនួសព្រះអម្ចាស់
ខ្ញុំទប់ចិត្តលែងបានទៀតហើយ។
«ចូរជះកំហឹងនេះទៅលើក្មេងៗនៅតាមផ្លូវ
ព្រមទាំងជះទៅលើក្រុមយុវជនផង
ដ្បិតមនុស្សប្រុសស្រី និងមនុស្សចាស់ជរា
នឹងត្រូវខ្មាំងសត្រូវនាំយកទៅ។
១២ ពេលណាយើងដាក់ទោសអ្នកស្រុកនេះ
ផ្ទះរបស់គេនឹងត្រូវអ្នកផ្សេងមករស់នៅ
ហើយចំការ និងប្រពន្ធរបស់គេ
ក៏នឹងបានទៅជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកផ្សេងដែរ
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
១៣ ពួកគេទាំងអស់គ្នា
ចាប់តាំងពីអ្នកតូចរហូតដល់អ្នកធំ
គិតតែពីស្វែងរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន
ទាំងព្យាការី ទាំងបូជាចារ្យ
សុទ្ធតែជាអ្នកបោកប្រាស់។
១៤ ពួកគេមិនឈឺឆ្អាលនឹងមហន្តរាយ
នៃប្រជារាស្ត្ររបស់យើងទេ។
ពួកគេនិយាយពី «សន្តិភាព! សន្តិភាព!»
តែគ្មានសន្តិភាពទាល់តែសោះ!
១៥ ពួកគេគួរតែអៀនខ្មាសចំពោះអំពើព្រៃផ្សៃ
ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។
ប៉ុន្តែ ពួកគេមានមុខក្រាស់ មិនចេះខ្មាស។
ហេតុនេះហើយបានជាពួកគេត្រូវវិនាស
ជាមួយអស់អ្នកដែលត្រូវវិនាស
នៅថ្ងៃដែលយើងវិនិច្ឆ័យទោសពួកគេ
ពួកគេនឹងត្រូវដួលជាមិនខាន»
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
១៦ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៀតថា:
«ចូរឈប់មួយសន្ទុះ ហើយពិចារណាមើល៍
ចូររំពឹងគិតអំពីមាគ៌ាជំនាន់ដើម
ដើម្បីអោយដឹងថា តើមាគ៌ាណាជាមាគ៌ាល្អ
រួចនាំគ្នាដើរតាមមាគ៌ានោះទៅ
ចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងបានស្ងប់។
ប៉ុន្តែ ពួកគេឆ្លើយមកវិញថា:
“យើងខ្ញុំមិនដើរតាមផ្លូវនោះទេ!”។
១៧ យើងបានដាក់អ្នកយាមល្បាត
សំរាប់នាំដំណឹងមកអ្នករាល់គ្នា
ចូរត្រងត្រាប់ស្ដាប់សំឡេងស្នែងរបស់គេទៅ!
តែពួកគេឆ្លើយថា “យើងមិនរវីរវល់ស្ដាប់ទេ!”
១៨ ហេតុនេះប្រជាជាតិទាំងឡាយអើយ ចូរស្ដាប់!
ចូរដឹងថា នឹងមានហេតុការណ៍មួយ
កើតឡើងចំពោះប្រជារាស្ត្រនេះ។
១៩ ផែនដីអើយ ចូរស្ដាប់! យើងនឹងធ្វើអោយ
ប្រជារាស្ត្រនេះរងទុក្ខវេទនា
ដែលជាលទ្ធផលនៃគំនិតអាក្រក់របស់ពួកគេ
ដ្បិតពួកគេពុំបានត្រងត្រាប់
ស្ដាប់ពាក្យរបស់យើងទេ
ពួកគេក៏មើលងាយក្រឹត្យវិន័យរបស់យើងដែរ។
២០ តើយើងត្រូវការអោយអ្នករាល់គ្នាយកធូបពី
ស្រុកសេបា និងយកគ្រឿងក្រអូបពីស្រុកឆ្ងាយ
មកថ្វាយយើងឬ?
យើងមិនព្រមទទួលតង្វាយដុតរបស់
អ្នករាល់គ្នាទេ
ហើយយើងក៏មិនពេញចិត្តនឹងយញ្ញបូជា
របស់អ្នករាល់គ្នាដែរ»។
២១ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៀតថា:
«ហេតុនេះ យើងនឹងដាក់ថ្ម
ធ្វើជាឧបសគ្គនៅចំពោះមុខប្រជាជននេះ
ជាថ្មដែលនាំអោយគេជំពប់ដួល
ហើយវិនាសទាំងឪពុកទាំងកូន
ទាំងញាតិសន្ដាន ទាំងអ្នកដែលនៅជិតខាង»។
ខ្មាំងសត្រូវពីទិសខាងជើងមកវាយលុក
២២ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា:
«មើល៍! មានកងទ័ពមកពីទិសខាងជើង
ប្រជាជាតិមួយដែលជាមហាអំណាច
ចេញដំណើរពីទីដាច់ស្រយាលនៃផែនដី
២៣ ពួកគេលើកធ្នូ លើកលំពែងឡើង
ពួកគេសាហាវណាស់ ឥតមានចិត្តមេត្តាទេ
សន្ធឹកទ័ពរបស់ពួកគេលាន់ឮដូចសន្ធឹកសមុទ្រ
ពួកគេជិះសេះមក
ហើយតំរៀបគ្នាជាក្បួនទ័ព
ដើម្បីវាយលុកក្រុងស៊ីយ៉ូន!»
២៤ «យើងខ្ញុំបានឮដំណឹងនេះ
យើងខ្ញុំក៏ទន់ដៃទន់ជើង ភ័យតក់ស្លុត
និងឈឺចាប់ដូចស្ត្រីកំពុងសំរាលកូន។
២៥ កុំចេញទៅស្រែចំការ កុំចេញទៅតាមផ្លូវ
ដ្បិតខ្មាំងសត្រូវកាន់ដាវចាំនៅទីនោះ!
ការព្រឺខ្លាចស្ថិតនៅគ្រប់ទីកន្លែង»។
២៦ ប្រជាជនរបស់យើងអើយ
ចូរស្លៀកបាវ ហើយអង្គុយក្នុងផេះ
រួចនាំគ្នាកាន់ទុក្ខ ដូចគេកាន់ទុក្ខ
កូនតែមួយគត់ដែលស្លាប់នោះទៅ!
ចូរនាំគ្នាយំសោកសង្រេងយ៉ាងខ្លាំងទៅ
ដ្បិតមេបំផ្លាញមកវាយប្រហារអ្នករាល់គ្នា
ពុំអោយដឹងខ្លួនជាមុនឡើយ!
២៧ «យេរេមាអើយ យើងបានតែងតាំងអ្នក
អោយល្បងលមើលប្រជាជនរបស់យើង
ដូចជាងសាកល្បងលោហធាតុ
គឺយើងអោយអ្នកសង្កេត និងល្បងលមើល
មាគ៌ារបស់ពួកគេ»។
២៨ «ពួកគេចូលចិត្តនិយាយមួលបង្កាច់
មានចិត្តរឹងរូស ដូចលង្ហិន និងដែកថែប
ដែលពុំអាចពត់បានឡើយ
គឺពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់គ្រប់ៗគ្នា!
២៩ ធម្មតាភ្លើងដែលគេសប់យ៉ាងក្ដៅ
អាចបន្សុទ្ធលោហធាតុបាន
រីឯប្រជាជននេះវិញ
គ្មាននរណាអាចបន្សុទ្ធបានទេ
ព្រោះអំពើអាក្រក់ស្ថិតជាប់នឹងពួកគេជានិច្ច។
៣០ គេហៅអ្នកទាំងនោះថា “ប្រាក់គ្មានតម្លៃ”
ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មិនទទួលពួកគេទេ!»។