આ પુસ્તકનો લેખક માથ્થી કર ઉઘરાવનાર વ્યક્તિ હતો કે જેણે ઈસુને અનુસરવા પોતાનું કામ છોડી દીધું હતું (9:9-13). માર્ક અને લૂક પોતાના પુસ્તકોમાં તેનો ઉલ્લેખ લેવી તરીકે કરે છે. તેના નામનો અર્થ ઈશ્વરની ભેટ એવો થાય છે. મંડળીના શરૂઆતના પિતૃઓ માથ્થી લેખક હતો તે વિષે સર્વસંમત છે એટલે કે માથ્થી જે બાર શિષ્યોમાંનો એક હતો તે આ પુસ્તકનો લેખક હતો. માથ્થી ઈસુના સેવાકાર્યની ઘટનાઓને નજરે જોનાર સાક્ષી હતો. સુવાર્તાનાં બીજા હેવાલો સાથેનો માથ્થીની સુવાર્તાનો તુલનાત્મક અભ્યાસ સાબિત કરે છે કે ખ્રિસ્તની પ્રેરીતો દ્વારા અપાતી સાક્ષી એકબીજાથી અલગ નહીં પણ સમાન હતી.

લખાણનો સમય અંદાજિત ઇ.સ. 50 થી 70 ની આસપાસનો છે.

જો કે ઘણા માને છે કે તેનો ઉદ્દભવ અંત્યોખમાં થયો હશે તો પણ માથ્થીની સુવાર્તાનાં યહૂદી લક્ષણોને જોતાં, તે પેલસ્ટાઇન કે સિરીયામાં લખાઈ હોવી જોઈએ.

તેની સુવાર્તા ગ્રીક ભાષામાં લખાઈ હોવાથી, ગ્રીક બોલતા યહૂદી સમુદાયના વાંચકો તરફ માથ્થીનું વલણ રહ્યું હોય શકે. તેના ઘણા તત્વો યહૂદી વાંચકવર્ગ તરફ ઇશારો કરે છે: જૂના કરારની પરિપૂર્ણતા સંબંધી માથ્થીની કાળજી, ઈસુના ઉદ્દભવને ઇબ્રાહિમ સુધી ચિતરવું, (1:1-17); તેનો યહૂદી પરિભાષાનો ઉપયોગ ઉદાહરણ તરીકે, સ્વર્ગનું રાજ્ય જ્યાં સ્વર્ગ શબ્દ યહૂદીઓના ઈશ્વરના નામનો ઉપયોગ કરવાનો ખચકાટ પ્રગટ કરે છે; અને ઈસુ દાઉદના પુત્ર હોવા પરનો તેનો ભાર (1:1; 9:27; 12:23; 15:22; 20:30-31; 21:9,15; 22:41-45) દર્શાવે છે કે માથ્થી યહૂદી સમુદાય તરફ વધારે કેન્દ્રિત હતો.

આ સુવાર્તા લખતી વખતે, માથ્થીનો ઇરાદો યહૂદી વાંચકોને ઈસુનું મસીહા તરીકે સમર્થન કરવાનો છે. મનુષ્યજાત માટે ઈશ્વરનું રાજ્ય લાવવા પર ભાર મૂકવાની બાબત અહીં કેન્દ્રસ્થાન છે. તે ઈસુના રાજા હોવા પર ભાર મૂકે છે કે જે જૂના કરારની પ્રબોધવાણી તથા અપેક્ષાઓ પરિપૂર્ણ કરે છે. (1:1; 16:16; 20:28.)

ઈસુ યહૂદીઓના રાજા