12
1 Potem Hiob odpowiedział:
2 Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
3 Ale ja również mam rozum, jak i wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
4 Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy i doskonały jest pośmiewiskiem.
5 Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle tego, który żyje w pokoju.
6 Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg obficie daje w ręce.
7 Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
8 Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
9 Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
10 W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
11 Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
12 U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
13 Ale u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
14 Oto on burzy, a nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
15 Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
16 U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
17 Pozbawia radców mądrości i sędziów czyni głupcami.
18 Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
19 Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
20 Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
21 Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
22 On odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
23 Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
24 On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.