32
1 Yakov yola çıktı ve Tanrı'nın melekleri onu karşıladı.
2 Yakov onları görünce, “Bu Tanrı'nın ordusu” dedi. O yerin adını Mahanaim (İki orduğah) koydu.
3 Yakov kardeşi Esav'a, Seir ülkesine, Edom bölgesine, önünden ulaklar gönderdi.
4 Onlara şöyle buyruk verdi: “Efendim Esav'a şöyle deyin: ‘Hizmetkârın Yakov böyle diyor. Lavan’ın yanında konuk oldum ve şimdiye kadar kaldım.
5 Sığırlarım, eşeklerim, davarlarım, erkek ve kadın hizmetçilerim var. Gözünde lütuf bulabileyim diye efendime haber gönderdim.’ ”
6 Haberciler Yakov'a dönerek, “Kardeşin Esav'ın yanına vardık” dediler. “Seni karşılamaya geliyor ve yanında dört yüz adam var.”
7 O zaman Yakov çok korktu ve sıkıldı. Yanındaki halkı, davarları, sığırları ve develeri iki bölüğe ayırdı.
8 “Esav bir bölüğün yanına gelip onu vurursa, kalan bölük kurtulur” dedi.
9 Yakov şöyle dedi: “Ey atam Avraham’ın, babam İshak’ın Tanrısı Yahve, bana, ‘Ülkene ve akrabalarının yanına dön ve sana iyilik edeceğim’ dedin.
10 Hizmetkârına gösterdiğin bunca iyiliğe ve içtenliğe layık değilim. Çünkü Yarden’ü geçtiğimde yalnızca bir değneğim vardı ama şimdi iki ordu oldum.
11 Lütfen kurtar beni kardeşimin elinden, Esav'ın elinden. Çünkü gelip bana, annelerine ve çocuklara vurmasından korkuyorum.
12 ‘Sana kesinlikle iyilik edeceğim, soyunu deniz kumu gibi sayılamayacak kadar çoğaltacağım’ demiştin.”
13 O gece orada kaldı. Yanında bulunan hayvanlardan kardeşi Esav'a hediye olarak,
14 iki yüz keçi, yirmi teke, iki yüz koyun, yirmi koç,
15 yavrularıyla birlikte otuz dişi deve, kırk inek, on boğa, yirmi dişi eşek ve on sıpa ayırdı.
16 Onları, ayrı sürüler olarak hizmetçilerinin eline teslim etti. Hizmetçilerine, “Önümden gidin, sürüler arasına mesafe koyun” dedi.
17 Birincisine buyruk verip şöyle dedi: “Kardeşim Esav’la karşılaştığında, ‘Sen kiminsin? Nereye gidiyorsun? Önündekiler kimindir?’ diye sorduğunda,
18 ‘Bunlar, hizmetkârın Yakov'undur’ diyeceksin. ‘Efendim Esav'a gönderilmiş bir hediyedir. İşte, kendisi de arkamızda.’ ”
19 İkincisine, üçüncüsüne, sürülerin hepsinin ardından gidenlere de buyruk verdi, “Esav'ı bulduğunuzda onunla böyle konuşacaksınız” dedi.
20 “ ‘Yalnız bu kadar değil, işte, hizmetkârın Yakov arkamızda’ diyeceksiniz.” Çünkü, “Onu önümden giden hediyeyle yatıştırıp sonra yüzünü göreceğim” dedi. “Belki beni kabul eder.”
21 Böylece hediye onun önünden geçti ve kendisi o gece ordugâhta kaldı.
22 O gece kalkıp iki karısını, iki hizmetkârını ve on bir oğlunu alıp Yabbok geçidini geçti.
23 Onları alıp ırmaktan geçirdi ve kendisine ait olan şeyi de geçirdi.
24 Yakov yalnız kaldı ve gün ağarana dek orada bir adamla güreşti.
25 Adam onu yenemediğini görünce, uyluğunun başına dokundu. Yakov güreşirken uyluğunun başı incindi.
26 Adam, “Bırak gideyim, gün ağarıyor” dedi.
Yakov, “Beni kutsamadıkça seni bırakmam” dedi.
27 Ona, “Adın ne?” dedi.
“Yakov” dedi.
28 “Artık sana Yakov değil, İsrael denecek” dedi. “Çünkü Tanrı'yla ve insanlarla çekişip galip geldin.”
29 Yakov, “Lütfen adını söyle” dedi.
“Adımın ne olduğunu neden soruyorsun?” dedi. Orada Yakov’u kutsadı.
30 Yakov o yerin adını Peniel (Tanrı’nın yüzü) koydu.
31 Yakov Peniel’den geçerken güneş üzerine doğdu ve uyluğu yüzünden aksıyordu.
32 Bu nedenle İsrael’in çocukları bugüne dek uyluk kemiğinin üzerindeki siniri yemezler. Çünkü Yakov’un uyluk kemiğinin başındaki sinire dokunulmuştu.