21
1 Güneyde yaşayan Kenanlı, Arad Kralı, İsrael'in Atarim yolundan geldiğini duydu. İsrael'e karşı savaştı ve onlardan bazılarını esir aldı.
2 İsrael Yahve'ye adak adayıp şöyle dedi: “Eğer bu halkı gerçekten benim elime verirsen, o zaman kentlerini tamamen yok edeceğim.”
3 Yahve İsrael'in sesini duydu ve Kenanlılar'ı teslim ett; onları ve kentlerini tamamen yok ettiler. O yere Horma adı verildi.
4 Edom ülkesinin etrafından dolanmak için Hor Dağı'ndan, Kızıldeniz yolundan yol aldılar. Yolculuktan dolayı halkın canı çok sıkkındı.
5 Halk, Tanrı'ya ve Moşe'ye karşı şöyle konuştu: “Çölde ölmemiz için neden bizi Mısır'dan çıkardınız? Çünkü ekmek yok, su yok canımız da bu iğrenç yiyecekten tiksiniyor!”
6 Yahve halkın arasına zehirli yılanlar gönderdi, onlar da insanları ısırdılar. İsraelliler'in çoğu öldü.
7 Halk Moşe'ye gelip şöyle dedi: “Günah işledik, çünkü Yahve'ye ve sana karşı konuştuk. Yılanları bizden uzaklaştırması için Yahve'ye dua et.” Moşe halk için dua etti.
8 Yahve Moşe'ye şöyle dedi: “Zehirli bir yılan yap ve onu bir direğin üzerine koy. Öyle olacak ki, ısırılan herkes onu görünce yaşayacak.”
9 Moşe tunçtan bir yılan yapıp onu direğin üzerine koydu. Eğer bir kişiyi yılan ısırmışsa, o kişi tunç yılana baktığında yaşıyordu.
10 İsrael'in çocukları yola koyuldular ve Ovot'ta konakladılar.
11 Ovot'tan ayrılıp gün doğumuna doğru Moav'ın önündeki çölde, İyeavarim'de konakladılar.
12 Oradan ayrılıp Zered Vadisi'nde konakladılar.
13 Oradan ayrılıp Arnon Nehri'nin karşı yakasında, Amorlular'ın sınırından çıkan çölde konakladılar. Çünkü Arnon, Moav'la Amorlular arasındaki Moav sınırıdır.
14 Bu nedenle Yahve'nin Savaşları Kitabı'nda şöyle deniyor: “Vahev, Arnon vadilerindeki Sufa'da,
15 vadilerin Ar yerleşkesine doğru uzanan yamacı Moav sınırına kadar dayanır.”
16 Oradan Beer'e gittiler; Yahve'nin Moşe'ye, “Halkı topla, onlara su vereceğim” dediği kuyu budur.
17 Sonra İsrael şu ezgiyi söyledi: “Ey kuyu, fışkır!
18 Beylerin kazdığı,
halkın ileri gelenlerinin asayla
ve sırıklarla kazdıkları kuyuya ezgi söyleyin.”
Çölden Mattana'ya;
19 Mattana'dan Nahaliel'e; ve Nahaliel'den Bamot'a;
20 Bamot'tan Moav kırındaki vadiye, çöle bakan Pisga tepesine gittiler.
21 İsrael, Amorlular'ın Kralı Sihon'a ulaklar göndererek şöyle dedi:
22 “İzin ver ülkenden geçeyim. Tarlaya, bağa sapmayacağız. Kuyuların suyundan içmeyeceğiz. Sınırından geçinceye kadar kralın yolundan gideceğiz.”
23 Sihon İsrael'in kendi sınırından geçmesine izin vermedi; ve Sihon bütün halkını bir araya topladı ve İsrael'e karşı çöle çıkıp Yahesa'ya geldi. İsrael'e karşı savaştı.
24 İsrael onu kılıçla vurdu ve Arnon'dan Yabbok'a kadar, Ammon'un çocuklarına kadar, onun diyarına sahip oldu; çünkü Ammon'un çocuklarının sınırı güçlüydü.
25 İsrael bu kentlerin hepsini aldı. İsrael Amorlular'ın bütün kentlerinde, Heşbon'da ve onun bütün köylerinde yaşıyordu.
26 Çünkü Heşbon, eski Moav Kralı'na karşı savaşan ve Arnon'a kadar bütün ülkesini elinden alan Amorlular'ın Kralı Sihon'un kentiydi.
27 Bu nedenle özdeyişleri söyleyenler,
“Heşbon'a gelin” diyorlar.
“Sihon kenti kurulsun ve sağlamlaştırılsın;
28 Çünkü Heşbon'dan bir ateş,
Sihon kentinden bir alev çıktı.
Arnon'un yüksek yerlerinin efendileri Moavlı Ar'ı yiyip bitirdi.
29 Vay başına, ey Moav!
İşiniz bitti, Kemoş halkı!
Oğullarını kaçak, kızlarını ise Amorluların kralı Sihon'a sürgüne verdi.
30 Onlara ok attık.
Heşbon, Divon'a kadar yok oldu. Medeva'ya dek uzanan Nofa'ya kadar yerle bir ettik.”
31 Böylece İsrael Amorlular'ın diyarında yaşadı.
32 Moşe Yazer'i araştırmak üzere adamlar gönderdi. Onun köylerini aldılar ve orada bulunan Amorlular'ı kovdular.
33 Dönüp Başan yoluna çıktılar. Başan Kralı Og, kendisi ve tüm halkı Edrei'de savaşmak için onlara karşı çıktılar.
34 Yahve Moşe'ye şöyle dedi: “Ondan korkma; çünkü onu, bütün halkıyla ve ülkesiyle birlikte senin eline teslim ettim. Heşbon'da yaşayan Amorlular'ın Kralı Sihon'a yaptığının gibi yapacaksın.”
35 Böylece, bir kişi bile sağ kalmayana dek onu, oğullarını ve bütün halkını vurdular; ve onun diyarına sahip oldular.