13
1 Bilge oğul babasının öğrettiğini dinler,
Ama alaycı azarı dinlemez.
2 Dudaklarının meyvesiyle insan iyi şeylerden zevk alır,
Ama sadakatsizler zorbalığa can atar.
3 Ağzını tutan canını korur.
Dudaklarını geniş açan mahvolur.
4 Tembelin canı çeker ve hiçbir şeyi yoktur,
Ama çalışkanın arzusu tümüyle karşılanır.
5 Doğru kişi yalandan nefret eder,
Ama kötü kişi utanç ve rezalet getirir.
6 Doğruluk dürüstlüğün yolunu korur,
Ama kötülük günahkârı alaşağı eder.
7 Bazıları var ki, hiçbir şeyi yokken kendini zengin gösterir,
Bazıları var ki, çok malı varken kendini yoksul gösterir.
8 Bir insanın hayatının fidyesi zenginliğidir,
Ama yoksul tehditleri duymaz.
9 Doğruların ışığı parlak yanar,
Ama kötülerin kandili söner.
10 Kibir yalnızca kavga doğurur,
Ama bilgelik öğüt alan insanlarladır.
11 Dürüstçe kazanılmayan servet azalır,
Ama elle toplayan çoğaltır.
12 Ertelenen umut yüreği hasta eder,
Ama hasret giderildiğinde yaşam ağacıdır.
13 Uyarıyı küçümseyen bedelini öder,
Ama buyruğa uyan ödüllendirilir.
14 Ölüm tuzaklarından uzaklaştırmak için,
Bilgelerin öğretisi yaşam pınarıdır.
15 İyi anlayış lütuf verir,
Ama sadakatsizlerin yolu zorludur.
16 Her tedbirli insan bilgiyle hareket eder,
Ama akılsız ahmaklığını sergiler.
17 Kötü haberci belaya düşer,
Ama güvenilir elçi şifa kazanır.
18 Terbiyeyi reddeden insana yoksulluk ve utanç gelir,
Ama düzeltilmeyi önemseyen onurlandırılır.
19 Yerine getirilen dilek cana tatlıdır,
Ama akılsızlar kötülükten dönmekten nefret eder.
20 Bilgelerle yürüyen bilgelikte büyür,
Ama akılsızlarların arkadaşı zarar görür.
21 Felaket günahkârları kovalar,
Ama bolluk doğruları ödüllendirir.
22 İyi insan çocuklarının çocuklarına miras bırakır,
Ama günahkârın serveti doğrular için saklanır.
23 Yoksulların tarlasında bol yiyecek vardır,
Ama adaletsizlik onu süpürüp atar.
24 Değneği esirgeyen, oğlundan nefret eder,
Ama onu seven terbiye etmeye dikkat eder.
25 Doğru kişi canı doyana kadar yer,
Ama kötünün karnı aç kalır.