17
David’in bir duasıdır.
1 Ey Yahve, haklı yakarışımı işit.
Hileli dudaklardan çıkmayan duama kulak ver.
2 Hükmüm senin huzurundan çıksın.
Senin gözlerin adalete baksın.
3 Yüreğimi denedin.
Geceleyin beni ziyaret ettin.
Beni yokladın ama hiçbir şey bulmadın.
Ağzımdan itaatsiz söz çıkarmamaya kararlıyım.
4 İnsanların yaptıklarına gelince,
Senin dudaklarının sözüyle,
Şiddet yollarından kendimi uzak tuttum.
5 Adımlarım senin yollarını sımsıkı tuttu.
Ayaklarım kaymadı.
6 Sana seslendim, çünkü bana yanıt verirsin, Tanrım.
Kulak ver bana.
Sözümü duy.
7 İyilikle dolu muhteşem sevgini göster,
Sana sığınanları sağ elinle düşmanlarından kurtaran sensin.
8 Gözbebeğin gibi koru beni.
Beni kanatlarının gölgesinde sakla,
9 Bana baskı yapan kötülerden,
Etrafımı saran ölümcül düşmanlarımdan.
10 Duygusuz yüreklerini kapatırlar.
Ağızlarıyla gururla konuşurlar.
11 Artık adımlarımızın çevresini sardılar.
Bizi yere çalmak için gözlerini diktiler.
12 Avına karşı doyumsuz bir aslan,
Pusuya yatmış genç bir aslan gibi.
13 Kalk, ey Yahve, onunla uğraş.
Yere çal onu.
Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
14 Elinle insanlardan, ey Yahve,
Payı bu yaşamda olan dünya insanlarından.
Değer verdiklerinin karnını doyurursun.
Oğulların bolluk içindedir,
Onlar da çocukları için servet biriktirirler.
15 Bana gelince, yüzünü doğrulukla göreceğim.
Uyandığımda senin suretini görmeye doyacağım.