137
137-küy •••• Babilda sürgün bolushning derd-elimi
1 Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq;
Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;
2 Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.
3 Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi;
Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: —
«Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti.
4 Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?
5 Ey Yérusalém, men séni untusam,
Ong qolum maharitini untusun!
6 Séni eslimisem,
— Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem —
Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!
7 I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen;
Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar,
Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti.
8 I bulinish aldida turghan Babil qizi,
Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur!
9 Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!