៣១
ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល និង​ស្រុក​យូដា​នឹង​ត្រូវ​ស្ដារ​ឡើង​វិញ
១ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖
«នៅ​គ្រា​នោះ​យើង​នឹង​ធ្វើ​ជា
ព្រះ​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​មូល
ពួក​គេ​នឹង​ធ្វើ​ជា​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​យើង»។
២ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៀត​ថា៖
«នៅ​វាល​រហោស្ថាន
យើង​បាន​សំដែង​ការ​ប្រណី​សន្ដោស​ដល់
ប្រជាជន​ដែល​សេសសល់​ពី​ស្លាប់​ក្នុង​ចំបាំង
ហើយ​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​បាន​សុខសាន្តត្រាណ។
៣ ពួក​គេ​ពោល​ថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​សំដែង​ព្រះអង្គ
អោយ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ពី​ចម្ងាយ។
ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ថា
“យើង​ស្រឡាញ់​អ្នក ដោយ​ចិត្ត​ស្រឡាញ់
ដែល​ស្ថិតស្ថេរ​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច។
ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​យើង​ទាក់ទាញ​ចិត្ត​អ្នក
ព្រោះ​យើង​ជំពាក់​ចិត្ត​នឹង​អ្នក​យ៉ាង​ខ្លាំង។
៤ នាង​ព្រហ្មចារី​អ៊ីស្រាអែល​អើយ!
យើង​នឹង​ស្អាង​នាង​អោយ​មាំមួន​ឡើង​វិញ
រួច​នាង​នឹង​ចេញ​មក​លោត​រាំ
ទាំង​លេង​ក្រាប់​យ៉ាង​សប្បាយ។
៥ នាង​នឹង​ដាំ​ទំពាំងបាយជូរ​ក្នុង​ចំការ
នៅ​តាម​ភ្នំ​ក្នុង​ស្រុក​សាម៉ារី​ឡើង​វិញ។
អ្នក​ណា​ដាំ​អ្នក​នោះ​នឹង​បេះ​ផ្លែ​បរិភោគ”។
 
៦ បន្តិច​ទៀត ពួក​អ្នក​យាម​នឹង​ស្រែក
នៅ​លើ​ភ្នំ​អេប្រាអ៊ីម​ថា:
“ចូរ​ក្រោក​ឡើង!
យើង​នាំ​គ្នា​ឡើង​ទៅ​លើ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន
ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​របស់​យើង!”»
៧ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖
«ចូរ​ហ៊ោ​កញ្ជ្រៀវ​អបអរសាទរ​កូន​ចៅ​យ៉ាកុប!
ចូរ​ទទួល​ប្រជាជន​ដែល​ជា​មេ​ដឹក​នាំ​នៃ
ប្រជាជាតិ​ទាំងឡាយ
អោយ​បាន​គគ្រឹកគគ្រេង​ឡើង!
ចូរ​បន្លឺ​សំឡេង ចូរ​លើក​តម្កើង​ព្រះអម្ចាស់!
ហើយ​ពោល​ថា: “ព្រះអម្ចាស់​អើយ!
សូម​សង្គ្រោះ​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​ព្រះអង្គ
គឺ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​នៅ​សេសសល់”។
៨ យើង​នឹង​នាំ​ពួក​គេ​មក​ពី​ស្រុក​ខាង​ជើង
ហើយ​ក៏​ប្រមូល​ពួក​គេ​ពី​ទី​ដាច់​ស្រយាល
នៃ​ផែនដី​មក​វិញ​ដែរ។
ពួក​គេ​មក​ទាំង​អស់​គ្នា
គឺ​មាន​ទាំង​មនុស្ស​ខ្វាក់​មនុស្ស​ខ្វិន
ស្ត្រី​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ និង​ស្ត្រី​ទើប​សំរាល​កូន។
ពួក​គេ​វិល​ត្រឡប់​មក​វិញ​យ៉ាង​ច្រើន​ឥត​គណនា។
៩ ពួក​គេ​មក​ដល់ ទាំង​យំ​ផង ទាំង​ទូលអង្វរ​ផង
យើង​នឹង​ដឹក​នាំ​ពួក​គេ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​រាប​ស្មើ
គ្មាន​អ្វី​ជំពប់​ជើង តម្រង់​ទៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​ទឹក​ហូរ
ដ្បិត​យើង​ជា​ឪពុក​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល
ហើយ​អេប្រាអ៊ីម​ជា​កូន​ច្បង​របស់​យើង»។
១០ ប្រជាជាតិ​ទាំងឡាយ​អើយ
ចូរ​នាំ​គ្នា​ស្ដាប់​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់
ហើយ​ផ្សព្វផ្សាយ​រហូត​ដល់​កោះ​ឆ្ងាយៗ!
ចូរ​ប្រកាស​ថា:
«ព្រះ​ដែល​កំចាត់កំចាយ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល
ទ្រង់​ប្រមូល​ពួក​គេ​មក​វិញ​ហើយ
ព្រះអង្គ​ថែរក្សា​អ៊ីស្រាអែល
ដូច​គង្វាល​រក្សា​ហ្វូង​ចៀម​របស់​ខ្លួន។
១១ ព្រះអម្ចាស់​រំដោះ​កូន​ចៅ​របស់​លោក​យ៉ាកុប
ព្រះអង្គ​លោះ​ពួក​គេ​អោយ​រួច​ពី​ខ្មាំង
ដែល​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ជាង​ពួក​គេ។
១២ ពួក​គេ​ត្រឡប់​មក​វិញ
ទាំង​ស្រែក​ហ៊ោ​ដោយ​អំណរ​នៅ​លើ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន
ពួក​គេ​នាំ​គ្នា​រត់​ទៅ​ទទួល​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ
ដែល​ព្រះអម្ចាស់​ប្រទាន​អោយ
គឺ​មាន​ស្រូវ ស្រា​ទំពាំងបាយជូរ​ថ្មី ប្រេង
ហ្វូង​ចៀម និង​ហ្វូង​គោ។
ចិត្ត​របស់​ពួក​គេ​ប្រៀប​ដូច​សួន​ឧទ្យាន
ដែល​មាន​ទឹក​ស្រោច​ស្រព
ពួក​គេ​នឹង​លែង​ខ្សោះ​ល្វើយ​ទៀត​ហើយ។
១៣ ពេល​នោះ ស្ត្រី​ក្រមុំ​នឹង​នាំ​គ្នា​រាំ​យ៉ាង​សប្បាយ
ហើយ​ពួក​យុវជន និង​ពួក​ចាស់​ទុំ
ក៏​នឹង​រាំ​យ៉ាង​សប្បាយ​ដែរ។
យើង​នឹង​ធ្វើ​អោយ​ទុក្ខ​ព្រួយ​របស់​ពួក​គេ
ប្រែ​ទៅ​ជា​អំណរ​រីករាយ
យើង​នឹង​សំរាល​ទុក្ខ​ពួក​គេ
ហើយ​ធ្វើ​អោយ​ពួក​គេ​មាន​អំណរ​សប្បាយ
ឡើង​វិញ។
១៤ យើង​នឹង​អោយ​សាច់​ដ៏​ល្អៗ​ដល់
ពួក​បូជាចារ្យ​បរិភោគ​យ៉ាង​ស្កប់ស្កល់
ហើយ​យើង​នឹង​ផ្ដល់​សម្បត្តិ​ដ៏​បរិបូណ៌
ដល់​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​យើង»
- នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់
 
១៥ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖
«មាន​ឮ​សំឡេង​យំ​នៅ​ភូមិ​រ៉ាម៉ា
ជា​ទំនួញ​សោកសៅ និង​សំរែក​ឈឺ​ចាប់
គឺ​នាង​រ៉ាជែល​យំ​សោក​អាណិត​កូន
នាង​មិន​ព្រម​អោយ​នរណា​លួងលោម​ឡើយ
ព្រោះ​កូន​របស់​នាង​បាត់​បង់​ជីវិត​អស់​ទៅ​ហើយ»។​
១៦ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖
«ឈប់​យំ​សោក និង​ឈប់​បង្ហូរ​ទឹក​ភ្នែក​ទៅ!
ដ្បិត​នាង​ទទួល​ផល​ពី​អំពើ​ដែល​ខ្លួន​ប្រព្រឹត្ត
កូន​ចៅ​របស់​នាង​នឹង​វិល​ត្រឡប់​ពី​ស្រុក​របស់
ខ្មាំង​សត្រូវ​មក​វិញ
- នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់ -
១៧ អនាគត​នាង​ពោរពេញ​ដោយ​សេចក្ដី​សង្ឃឹម
ព្រោះ​កូន​ចៅ​របស់​នាង​វិល​ត្រឡប់​មក
ទឹក​ដី​របស់​ខ្លួន​វិញ
- នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់
 
១៨ យើង​ឮ​អេប្រាអ៊ីម​យំ​រៀប​រាប់​ថា:
“ព្រះអង្គ​បាន​ដាក់​ទោស​ទូលបង្គំ
ហើយ​ទូលបង្គំ​ក៏​ទទួល​ទោស
ដូច​កូន​គោ​ដែល​មិន​ទាន់​ផ្សាំង។
សូម​នាំ​ទូលបង្គំ​អោយ​វិល​មក​វិញ
នោះ​ទូលបង្គំ​នឹង​វិល​មក​វិញ
ដ្បិត​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះអម្ចាស់
និង​ជា​ព្រះ​របស់​ទូលបង្គំ។
១៩ ទូលបង្គំ​វិល​មក​វិញ ទាំង​នឹក​ស្ដាយ​កំហុស។
ពេល​ដឹង​ខ្លួន​ខុស ទូលបង្គំ​ក៏​គក់​ទ្រូង
នឹក​ស្ដាយ ហើយ​អៀន​ខ្មាស។
ទូលបង្គំ​បាក់​មុខ ព្រោះ​តែ​អំពើ​ដែល​ទូលបង្គំ
ប្រព្រឹត្ត​កាល​នៅ​ពី​ក្មេង”។
២០ អេប្រាអ៊ីម​ជា​កូន​សម្លាញ់
ជា​កូន​សំណព្វ​ចិត្ត​របស់​យើង។
ពេល​ណា​យើង​គិត​នឹង​ដាក់​ទោស​អេប្រាអ៊ីម
យើង​ចេះ​តែ​នឹក​ឃើញ​គេ​ជានិច្ច
យើង​ខ្លោច​ចិត្ត​អាណិត​គេ
យើង​ស្រឡាញ់​គេ​ខ្លាំង​ណាស់»
- នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់
 
២១ «ចូរ​លើក​ទង់​សញ្ញា និង​បង្គោល​ចំណាំ​ឡើង
ចូរ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​នឹង​ផ្លូវ​ដែល​អ្នក​ដើរ
នាង​ព្រហ្មចារី​អ៊ីស្រាអែល​អើយ
ចូរ​វិល​ត្រឡប់​មក​វិញ
ចូរ​វិល​ត្រឡប់​មក​ក្រុង​នានា​របស់​នាង​វិញ។
២២ កូន​ស្រី​ដែល​បះបោរ​អើយ
តើ​នាង​នៅ​តែ​ដើរ​តែលតោល
ដល់​កាល​ណា​ទៀត?
ព្រះអម្ចាស់​បាន​ធ្វើ​អោយ​មាន​ការ​មួយ​ថ្មី
កើត​ឡើង​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ
គឺ​ប្រពន្ធ​បែរ​ជា​ស្វែង​រក​ប្ដី​ទៅ​វិញ!»។
សម្ពន្ធមេត្រី​ថ្មី
២៣ ព្រះអម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល ជា​ព្រះ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ស្ដារ​ស្រុក​ទេស​ឡើង​វិញ ប្រជាជន​ក្នុង​ស្រុក​យូដា និង​ក្នុង​ក្រុង​ទាំងឡាយ​នឹង​ពោល​ថា:
“អ្នក​ជា​ព្រះដំណាក់​ដ៏​សុចរិត និង​ជា​ភ្នំ​ដ៏វិសុទ្ធ
សូម​ព្រះអម្ចាស់​ប្រទាន​ពរ​អ្នក!”
២៤ អ្នក​ស្រែ​ចំការ​ព្រម​ទាំង​អ្នក​ចិញ្ចឹម​សត្វ​នឹង​រស់​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា នៅ​តាម​ទីក្រុង​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ក្នុង​ស្រុក​យូដា។ ២៥ យើង​នឹង​អោយ​ទឹក​ដល់​អ្នក​ដែល​ស្រេក ហើយ​ជួយ​អ្នក​ខ្សោះ​ល្វើយ​អោយ​មាន​កម្លាំង​ឡើង​វិញ»។ ២៦ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ឡើង​ហើយ​ឃើញ​ថា ខ្ញុំ​ដេក​លក់​យ៉ាង​ស្កប់ស្កល់!
២៧ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «នៅ​គ្រា​ខាង​មុខ​យើង​នឹង​ធ្វើ​អោយ​ទាំង​មនុស្ស​ទាំង​សត្វ កើន​ចំនួន​ច្រើន​ឡើង​នៅ​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល និង​ស្រុក​យូដា។ ២៨ ពី​មុន​យើង​ធ្លាប់​មក​រក​ពួក​គេ ដើម្បី​រំលើង​រំលំ​កំទេច និង​បំផ្លាញ​អោយ​វិនាស​យ៉ាង​ណា យើង​នឹង​មក​រក​ពួក​គេ ដើម្បី​សង់ និង​ដាំ​ឡើង​វិញ​យ៉ាង​នោះ​ដែរ -នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់២៩ នៅ​គ្រា​នោះ​គេ​លែង​ពោល​ថា “ឪពុក​បរិភោគ​ក្ដឹប​ទំពាំងបាយជូរ តែ​កូន​បែរ​ជា​ឈឺ​ធ្មេញ”ទៀត​ហើយ ៣០ គឺ​ម្នាក់ៗ​ត្រូវ​ស្លាប់​ព្រោះ​តែ​កំហុស​របស់​ខ្លួន។ អ្នក​ណា​បរិភោគ​ក្ដឹប​ទំពាំងបាយជូរ អ្នក​នោះ​នឹង​ឈឺ​ធ្មេញ»។
៣១ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «នៅ​គ្រា​ខាង​មុខ​យើង​នឹង​ចង​សម្ពន្ធមេត្រី​ថ្មី​ជា​មួយ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល និង​ប្រជាជន​យូដា។ ៣២ សម្ពន្ធមេត្រី​ថ្មី​នេះ មិន​ដូច​សម្ពន្ធមេត្រី​ដែល​យើង​បាន​ចង​ជា​មួយ​បុព្វបុរស​របស់​ពួក​គេ នៅ​គ្រា​ដែល​យើង​ដឹក​ដៃ​បុព្វបុរស​នោះ នាំ​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីប​ទេ។ ទោះ​បី​យើង​ជា​ម្ចាស់​របស់​ពួក​គេ​ក្ដី​ក៏​ពួក​គេ​ផ្ដាច់​សម្ពន្ធមេត្រី​របស់​យើង​ដែរ។ ៣៣ សម្ពន្ធមេត្រី​ថ្មី​ ដែល​យើង​នឹង​ចង​ជា​មួយ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ពេល​ខាង​មុខ​មាន​ដូច​ត​ទៅ: យើង​នឹង​ដាក់​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​យើង​នៅ​ក្នុង​ជំរៅ​ចិត្ត​របស់​ពួក​គេ យើង​នឹង​ចារ​ក្រឹត្យវិន័យ​នោះ​ក្នុង​ចិត្ត​គំនិត​របស់​ពួក​គេ យើង​នឹង​ធ្វើ​ជា​ព្រះ​របស់​ពួក​គេ ពួក​គេ​ធ្វើ​ជា​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​យើង - នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់៣៤ គេ​នឹង​លែង​បង្រៀន​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​ខ្លួន គេ​ក៏​លែង​និយាយ​ប្រាប់​បង​ប្អូន​របស់​ខ្លួន​ថា “ត្រូវ​តែ​ស្គាល់​ព្រះអម្ចាស់” ទៀត​ហើយ ព្រោះ​តាំង​ពី​អ្នក​តូច​បំផុត រហូត​ដល់​អ្នក​ធំ​បំផុត គេ​នឹង​ស្គាល់​យើង​គ្រប់ៗ​គ្នា។ យើង​អត់អោន​អោយ​គេ ចំពោះ​អំពើ​ទុច្ចរិត​ដែល​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត ហើយ​យើង​ក៏​លែង​នឹក​នា​ពី​អំពើ​បាប​របស់​គេ​ទៀត​ដែរ» -នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់។​
៣៥ ព្រះអម្ចាស់​ដែល​តែងតាំង​ព្រះអាទិត្យ
អោយ​បំភ្លឺ​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ
ហើយ​ព្រះច័ន្ទ និង​ហ្វូងតារា
បំភ្លឺ​នៅ​ពេល​យប់​តាម​ពេល​កំណត់
ព្រះអង្គ​ធ្វើ​អោយ​កក្រើក​ទឹក​សមុទ្រ
និង​មាន​រលក​បក់​បោក
ព្រះអង្គ​ដែល​មាន​ព្រះនាម​ថា
ព្រះអម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល” មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា៖
៣៦ «ប្រសិន​បើ​ច្បាប់​ធម្មជាតិ​ទាំង​នេះ​លែង​មាន
នោះ​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​លែង​មាន​ឈ្មោះ​ជា
ប្រជាជាតិ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​យើង
រហូត​ត​ទៅ​ដែរ»
- នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់
៣៧ ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៀត​ថា៖
«ប្រសិន​បើ​គេ​អាច​វាស់​បណ្ដោយ​ផ្ទៃ​មេឃ
និង​ជំរៅ​ផែនដី​បាន
នោះ​យើង​ក៏​បោះ​បង់​ចោល​ពូជពង្ស​អ៊ីស្រាអែល
ព្រោះ​តែ​អំពើ​ទាំង​ប៉ុន្មាន
ដែល​ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​ដែរ»
- នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់
៣៨ នៅ​គ្រា​ខាង​មុខ គេ​នឹង​សង់​ទីក្រុង​ឡើង​វិញ​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់ គឺ​ចាប់​តាំង​ពី​ប៉ម​ហាណានាល រហូត​ដល់​ទ្វារ​នៅ​ជ្រុង​កំពែង។ ៣៩ គេ​នឹង​កំណត់​ព្រំប្រទល់​ថ្មី​របស់​ទីក្រុង ចាប់​ពី​កន្លែង​នោះ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ទិស​ខាង​លិច រហូត​ដល់​ភ្នំ​ការេប រួច​បត់​ឆ្ពោះ​ទៅ​កូអាត។ ៤០ ជ្រលង​ភ្នំ​សាកសព និង​ផេះ​ទាំង​មូល ហើយ​ចន្លោះ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​លាត​សន្ធឹង​រហូត​ដល់​ជ្រោះ​កេដ្រូន និង​ជ្រុង​ទ្វារ​សេះ​ដែល​នៅ​ខាង​កើត ត្រូវ​ញែក​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់។ កន្លែង​ទាំង​នោះ នឹង​មិន​ត្រូវ​គាស់ ឬ​កំទេច​ឡើយ។