ដំណឹងល្អ​រៀប​រៀង​ដោយ
លោក​លូកា
បុព្វកថា
១ សូម​ជំរាប​មក​ឯកឧត្ដម​ថេវភីល សូម​ជ្រាប! មនុស្ស​ជា​ច្រើន ខិតខំ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​កត់ត្រា​ទុក​នូវ​ហេតុការណ៍​ទាំង​អំបាលម៉ាន ដែល​កើត​មាន​ក្នុង​ចំណោម​យើង​ខ្ញុំ។ ២ អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ឃើញ​ផ្ទាល់​នឹង​ភ្នែក តាំង​ពី​ដំបូង​រៀង​មក ហើយ​ទទួល​មុខងារ​បំរើ​ព្រះបន្ទូល បាន​រៀប​រាប់​ហេតុការណ៍​ទាំង​នោះ​បន្ត​មក​យើង​ខ្ញុំ។ ៣ ខ្ញុំ​បាន​ពិនិត្យ​ហេតុការណ៍​ទាំង​នោះ តាំង​ពី​ដើម​រៀង​មក​យ៉ាង​ហ្មត់ចត់ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​យល់​ឃើញ​ថា គួរ​តែ​កត់ត្រា​ទុក តាម​លំដាប់លំដោយ ផ្ញើ​មក​ជូន​លោក។ ៤ ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ក្នុង​គោល​បំណង​ចង់​អោយ​លោក​ជ្រាប​ថា សេចក្ដី​ប្រៀនប្រដៅ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​លោក​បាន​ទទួល ពិត​ជា​ត្រឹម​ត្រូវ​មែន។
ទេវតា​ជូន​ដំណឹង​អំពី​កំណើត​របស់ យ៉ូហានបាទីស្ដ
៥ នៅ​គ្រា​ដែល​ព្រះបាទ​ហេរ៉ូដ​គ្រង​រាជ្យ​ក្នុង​ស្រុក​យូដា មាន​បូជាចារ្យ*​មួយ​រូប ឈ្មោះ​សាការី ជា​សមាជិក​ក្រុម​បូជាចារ្យ​អប៊ីយ៉ា ភរិយា​លោក ឈ្មោះ​អេលីសាបិត កើត​ក្នុង​ត្រកូល​របស់​លោក​មហា​បូជាចារ្យ*​អើរ៉ុន ៦ ស្វាមីភរិយា​ទាំង​ពីរ​រូប​នេះ​ជា​មនុស្ស​សុចរិត ជា​ទី​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​ព្រះជាម្ចាស់ ហើយ​គាត់​គោរព​តាម​បទ​បញ្ជា និង​ឱវាទ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ឥត​មាន​ទាស់​ត្រង់​ណា​ឡើយ។ ៧ អ្នក​ទាំង​ពីរ​គ្មាន​កូន​សោះ ព្រោះ​នាង​អេលីសាបិត​ជា​ស្ត្រី​អារ ហើយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​អ្នក​ទាំង​ពីរ​ក៏​មាន​វ័យ​ចាស់​ណាស់​ទៅ​ហើយ​ផង។ ៨ ថ្ងៃ​មួយ លោក​សាការី​បំពេញ​មុខងារ​ជា​បូជាចារ្យ តាម​វេន​ក្រុម​របស់​លោក។ ៩ គេ​បាន​ជ្រើស​រើស​លោក ដោយ​ចាប់​ឆ្នោត​តាម​ទំនៀមទម្លាប់​របស់​ក្រុម​បូជាចារ្យ អោយ​លោក​ចូល​ទៅ​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប​នៅ​ក្នុង​ទីសក្ការៈ​របស់​ព្រះអម្ចាស់។ ១០ ពេល​លោក​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប ប្រជាជន​ច្រើន​កុះករ​នៅ​ខាង​ក្រៅ​កំពុង​អធិស្ឋាន*។ ១១ រំពេច​នោះ លោក​សាការី​ឃើញ​ទេវតា*​របស់​ព្រះអម្ចាស់​មួយ​រូប ឈរ​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​អាសនៈ​សំរាប់​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប។ ១២ ឃើញ​ដូច្នោះ លោក​រន្ធត់​ចិត្ត ហើយ​ភ័យ​ខ្លាច​ទៀត​ផង។ ១៣ ទេវតា​ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​កាន់​លោក​ថា៖ «កុំ​ខ្លាច​អី លោក​សាការី​អើយ! ព្រះអម្ចាស់​យល់​ព្រម​តាម​ពាក្យ​ទូលអង្វរ​របស់​លោក​ហើយ។ នាង​អេលីសាបិត ជា​ភរិយា​របស់​លោក នឹង​បង្កើត​កូន​ប្រុស​មួយ លោក​ត្រូវ​ដាក់​ឈ្មោះ​កូន​នោះ​ថា “យ៉ូហាន”​។ ១៤ កូន​នោះ​នឹង​ធ្វើ​អោយ​លោក​មាន​ចិត្ត​សប្បាយ​រីករាយ ហើយ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​អបអរសាទរ​នឹង​កំណើត​កុមារ​នោះ​ដែរ។ ១៥ កូន​របស់​លោក​នឹង​មាន​ឋានៈ​ដ៏​ប្រសើរ​ឧត្ដម នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​ព្រះអម្ចាស់ មិន​សេព​សុរា ឬ​គ្រឿង​ស្រវឹង​ណា​មួយ​សោះ​ឡើយ។ កូន​នោះ​នឹង​បាន​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ* តាំង​ពី​ក្នុង​ផ្ទៃ​ម្ដាយ​មក។ ១៦ កូន​នោះ​នឹង​នាំ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ជា​ច្រើន​មក​រក​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​គេ​វិញ។ ១៧ កូន​នោះ​នឹង​មក​មុន​ព្រះអង្គ ហើយ​មាន​វិញ្ញាណ​ប្រកប​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព ដូច​លោក​អេលីយ៉ា​បាន​ទទួល ដើម្បី​បង្វែរ​ចិត្ត​ឪពុក​ទៅ​រក​កូន​ ព្រម​ទាំង​បំបែរ​ចិត្ត​មនុស្ស​រឹង​ទទឹង អោយ​ត្រឡប់​មក​ជា​មនុស្ស​សុចរិត និង​រៀបចំ​ប្រជារាស្ត្រ​មួយ​ជា​ស្រេច ទុក​សំរាប់​ទទួល​ព្រះអម្ចាស់»។
១៨ លោក​សាការី​សួរ​ទៅ​ទេវតា*​ថា៖ «តើ​ធ្វើ​ម្ដេច​អោយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ការ​នោះ​ពិត​ជា​កើត​ឡើង​មែន ព្រោះ​រូប​ខ្ញុំ​នេះ​ចាស់​ហើយ រីឯ​ប្រពន្ធ​ខ្ញុំ​សោត​ក៏​មាន​អាយុ​ច្រើន​ទៀត​ផង»។ ១៩ ទេវតា​តប​វិញ​ថា៖ «ខ្ញុំ​ឈ្មោះ​កាព្រីយ៉ែល ជា​អ្នក​បំរើ​ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គ​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​អោយ​នាំ​ដំណឹងល្អ​នេះ មក​ប្រាប់​លោក ២០ ប៉ុន្តែ ដោយ​លោក​ពុំ​ព្រម​ជឿ​ពាក្យ​ខ្ញុំ លោក​នឹង​ទៅ​ជា​មនុស្ស​គ និយាយ​ពុំ​កើត រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​ហេតុការណ៍​ទាំង​នោះ​បាន​សំរេច​តាម​ពេល​កំណត់»។
២១ ក្នុង​ពេល​ជា​មួយ​គ្នា​នោះ ប្រជាជន​ទន្ទឹង​រង់ចាំ​លោក​សាការី ហើយ​ងឿងឆ្ងល់​ណាស់ ព្រោះ​លោក​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទីសក្ការៈ​យូរ​ដូច្នេះ។ ២២ កាល​លោក​ចេញ​មក​វិញ លោក​ពុំ​អាច​និយាយ​ទៅ​គេ​បាន​ឡើយ។ ប្រជាជន​ទាំង​នោះ​យល់​ថា ប្រាកដ​ជា​លោក​បាន​ឃើញ​ការ​អស្ចារ្យ​អ្វី​មួយ នៅ​ក្នុង​ទីសក្ការៈ​ជា​មិន​ខាន។ លោក​សាការី​ធ្វើ​តែ​កាយវិការ​អោយ​គេ​យល់ ព្រោះ​លោក​នៅ​គ​និយាយ​មិន​កើត។ ២៣ លុះ​លោក​សាការី​បាន​បំពេញ​ការងារ​តាម​វេន​ចប់​សព្វ​គ្រប់​ហើយ លោក​ក៏​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ។ ២៤ ក្រោយ​មក នាង​អេលីសាបិត ជា​ភរិយា​របស់​លោក ក៏​ចាប់​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ នាង​លាក់​ខ្លួន​អស់​រយៈ​ពេល​ប្រាំ​ខែ។ នាង​នឹក​គិត​ថា៖ ២៥ «ឥឡូវ​នេះ ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រោសប្រណី​ដល់​រូប​ខ្ញុំ ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​អោយ​ខ្ញុំ​លែង​ខ្មាស​មនុស្ស​លោក​ទៀត​ហើយ!»។
ទេវតា​ជូន​ដំណឹង​អំពី​កំណើត​ព្រះយេស៊ូ
២៦ ប្រាំ​មួយ​ខែ​ក្រោយ​មក ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ចាត់​ទេវតា​កាព្រីយ៉ែល​អោយ​ទៅ​ភូមិ​ណាសារ៉ែត ក្នុង​ស្រុក​កាលីឡេ ២៧ ដើម្បី​ជួប​នឹង​ស្ត្រី​ក្រមុំ​ព្រហ្មចារី​ម្នាក់ ជា​គូ​ដណ្ដឹង​របស់​កំលោះ​ម្នាក់​ឈ្មោះ​យ៉ូសែប ដែល​ត្រូវ​ជា​ញាតិ​វង្ស​ព្រះបាទ​ដាវីឌ ស្ត្រី​ក្រមុំ​នោះ​ឈ្មោះ នាង​ម៉ារី។ ២៨ ទេវតា​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នាង​ម៉ារី ហើយ​ពោល​ទៅ​កាន់​នាង​ថា៖ «ចូរ​មាន​អំណរ​សប្បាយ​ឡើង!​ ព្រះអម្ចាស់​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​នាង​ហើយ ព្រះអង្គ​គង់​ជា​មួយ​នាង»។ ២៩ ពេល​ឮ​ពាក្យ​នេះ នាង​ម៉ារី​រន្ធត់​យ៉ាង​ខ្លាំង នាង​រិះគិត​ក្នុង​ចិត្ត​ថា តើ​ពាក្យ​ជំរាប​សួរ​នេះ​មាន​ន័យ​ដូច​ម្ដេច? ៣០ ទេវតា​ពោល​ទៅ​កាន់​នាង​ថា៖ «កុំ​ខ្លាច​អី ម៉ារី​អើយ! ដ្បិត​ព្រះជាម្ចាស់​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​នាង​ហើយ។ ៣១ នាង​នឹង​មាន​គភ៌ សំរាល​បាន​បុត្រ​មួយ​ដែល​នាង​ត្រូវ​ថ្វាយ​ព្រះនាម​ថា“យេស៊ូ”។ ៣២ បុត្រ​នោះ​នឹង​មាន​ឋានៈ​ដ៏​ប្រសើរ​ឧត្ដម ហើយ​គេ​នឹង​ថ្វាយ​ព្រះនាម​ថា “ព្រះបុត្រា​នៃ​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​បំផុត”។ ព្រះជាម្ចាស់​នឹង​តាំង​បុត្រ​នោះ អោយ​គ្រង​រាជ្យ​លើ​បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះបាទ​ដាវីឌ ជា​ព្រះអយ្យកោ​របស់​ព្រះអង្គ ៣៣ ទ្រង់​នឹង​គ្រង​រាជ្យ​លើ​ប្រជារាស្ត្រ​អ៊ីស្រាអែល អស់កល្ប​ជានិច្ច ហើយ​រាជ្យ​របស់​ព្រះអង្គ​នឹង​នៅ​ស្ថិតស្ថេរ ឥត​មាន​ទី​បញ្ចប់​ឡើយ»។ ៣៤ នាង​ម៉ារី​សួរ​ទៅ​ទេវតា​ថា៖ «តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច​នឹង​អោយ​ការ​នេះ​កើត​ឡើង​បាន បើ​នាង​ខ្ញុំ​មិន​រួម​រស់​ជា​មួយ​បុរស​ណា​ផង​ដូច្នេះ?»។ ៣៥ ទេវតា*​ឆ្លើយ​ទៅ​នាង​វិញ​ថា៖ «ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ*​នឹង​យាង​មក​សណ្ឋិត​លើ​នាង គឺ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​បំផុត នឹង​គ្រប​បាំង​នាង។ ហេតុ​នេះ គេ​នឹង​ថ្វាយ​ព្រះនាម​ដល់​បុត្រ​ដ៏វិសុទ្ធ ដែល​ត្រូវ​ប្រសូត​មក​នោះ​ថា “ព្រះបុត្រា​របស់​ព្រះជាម្ចាស់”។ ៣៦ ម្យ៉ាង​ទៀត នាង​អេលីសាបិត ជា​ញាតិ​របស់​នាង មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ប្រាំ​មួយ​ខែ​ហើយ ថ្វីដ្បិត​តែ​គាត់​មាន​វ័យ​ចាស់ ថែម​ទាំង​ជា​ស្ត្រី​អារ​ទៀត​ផង​ក៏​ដោយ ៣៧ ព្រោះ​គ្មាន​ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ធ្វើ​មិន​កើត​នោះ​ឡើយ»។ ៣៨ នាង​ម៉ារី​ពោល​ទៅ​ទេវតា​ថា៖ «នាង​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​បំរើ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ សូម​អោយ​បាន​សំរេច​តាម​ពាក្យ​របស់​លោក​ចុះ!»។ បន្ទាប់​មក ទេវតា​ចាក​ចេញ​ពី​នាង​ទៅ។
នាង​ម៉ារី​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​នាង​អេលីសាបិត
៣៩ នៅ​គ្រា​នោះ នាង​ម៉ារី​ប្រញាប់ប្រញាល់​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​កាន់​ភូមិ​មួយ នៅ​តំបន់​ភ្នំ ក្នុង​ស្រុក​យូដា។ ៤០ នាង​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​លោក​សាការី ហើយ​ជំរាប​សួរ​នាង​អេលីសាបិត។ ៤១ ពេល​នាង​អេលីសាបិត​ឮ​នាង​ម៉ារី​ជំរាប​សួរ ទារក​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​នាង​បំរះ​ឡើង ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ ៤២ រួច​បន្លឺ​សំឡេង​ឡើង​ថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​នាង​លើស​ស្ត្រី​នានា ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏​ប្រទាន​ពរ​ដល់​បុត្រ​នាង​ដែរ។ ៤៣ តើ​រូប​ខ្ញុំ​នេះ​មាន​ឋានៈ​អ្វី បាន​ជា​មាតា​ព្រះអម្ចាស់​របស់​ខ្ញុំ មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ខ្ញុំ​ដូច្នេះ?។ ៤៤ កាល​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ពាក្យ​ជំរាប​សួរ​របស់​នាង ស្រាប់​តែ​កូន​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​ខ្ញុំ​បំរះ​ឡើង​ដោយ​អំណរ​សប្បាយ ៤៥ នាង​ពិត​ជា​មាន​សុភមង្គល​មែន ព្រោះ​នាង​បាន​ជឿ​ព្រះបន្ទូល ដែល​ព្រះអម្ចាស់​ប្រាប់​នាង​មុខ​ជា​បាន​សំរេច​មិន​ខាន»។
ទំនុកតម្កើង​របស់​នាង​ម៉ារី
៤៦ ពេល​នោះ នាង​ម៉ារី​ថ្លែង​ឡើង​ថា៖
«ព្រលឹង​ខ្ញុំ​សូម​លើក​តម្កើង​ព្រះអម្ចាស់*
៤៧ ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​អំណរ​យ៉ាង​ខ្លាំង
ព្រោះ​ព្រះជាម្ចាស់​ជា​ព្រះសង្គ្រោះ​របស់​ខ្ញុំ
៤៨ ព្រះអង្គ​ទត​មើល​មក​ខ្ញុំ
ដែល​ជា​អ្នក​បំរើ​ដ៏​ទន់ទាប​របស់​ព្រះអង្គ​
អំណើះ​ត​ទៅ មនុស្ស​គ្រប់​ជំនាន់​នឹង​ពោល​ថា
ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​មាន​សុភមង្គល​ពិត​មែន
៤៩ ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព​បាន​សំដែង
ការ​ប្រសើរ​អស្ចារ្យ​ចំពោះ​រូប​ខ្ញុំ។
ព្រះនាម​របស់​ព្រះអង្គ​ពិត​ជា​វិសុទ្ធ*​មែន!​
៥០ ទ្រង់​មាន​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តាករុណា
ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​កោត​ខ្លាច​ព្រះអង្គ
នៅ​គ្រប់​ជំនាន់​ត​រៀង​ទៅ
៥១ ទ្រង់​បាន​សំដែង​ឫទ្ធិបារមី
កំចាត់​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​ឆ្មើងឆ្មៃ
៥២ ទ្រង់​បាន​ទម្លាក់​អ្នក​កាន់​អំណាច​ចុះ​ពី​តំណែង
ហើយ​ទ្រង់​លើក​តម្កើង​មនុស្ស​ទន់ទាប​ឡើង។
៥៣ ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សម្បត្តិ​យ៉ាង​បរិបូណ៌
ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្រេក​ឃ្លាន
ហើយ​បណ្ដេញ​ពួក​អ្នក​មាន
អោយ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ​ដោយ​ដៃ​ទទេ។
៥៤ ព្រះអង្គ​បាន​ជួយ​ប្រជារាស្ត្រ​អ៊ីស្រាអែល
ជា​អ្នក​បំរើ​របស់​ព្រះអង្គ
ហើយ​តែងតែ​សំដែង​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តាករុណា
៥៥ ដល់​លោក​អប្រាហាំ និង​ពូជពង្ស​របស់​លោក
ជានិច្ច​ត​រៀង​ទៅ
ដូច​ទ្រង់​បាន​សន្យា​ជា​មួយ​បុព្វបុរស​របស់​យើង
ឥត​ភ្លេច​សោះ​ឡើយ»។
៥៦ នាង​ម៉ារី​បាន​ស្នាក់​នៅ​ជា​មួយ​នាង​អេលីសាបិត អស់​រយៈ​ពេល​ប្រមាណ​បី​ខែ ទើប​នាង​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ។
កំណើត​លោក​យ៉ូហានបាទីស្ដ
៥៧ លុះ​នាង​អេលីសាបិត​គ្រប់​ខែ​ហើយ គាត់​សំរាល​បាន​កូន​ប្រុស​មួយ។ ៥៨ អ្នក​ជិត​ខាង និង​ញាតិសន្ដាន​នាំ​គ្នា​អបអរសាទរ​ជា​មួយ​គាត់ ព្រោះ​គេ​បាន​ឮ​ដំណឹង​ថា ព្រះអម្ចាស់​សំដែង​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តាករុណា​ចំពោះ​គាត់​យ៉ាង​ច្រើន​អនេក។
៥៩ ប្រាំ​បី​ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក គេ​ធ្វើ​ពិធី​កាត់​ស្បែក*​អោយ​ទារក​នោះ ហើយ​ចង់​ដាក់​ឈ្មោះ​ថា​“សាការី”​ដូច​ឪពុក​ដែរ ៦០ តែ​ម្ដាយ​ប្រាប់​ថា៖ «ទេ! ត្រូវ​ដាក់​ឈ្មោះ​ថា​“យ៉ូហាន”​វិញ»។ ៦១ ពួក​គេ​តប​ថា៖ «ក្នុង​ញាតិសន្ដាន​របស់​អ្នក គ្មាន​នរណា​មាន​ឈ្មោះ​ហ្នឹង​ទេ»។ ៦២ គេ​ធ្វើ​សញ្ញា​សួរ​ទៅ​លោក​សាការី​ថា ចង់​ដាក់​ឈ្មោះ​អ្វី​អោយ​កូន។ ៦៣ លោក​សាការី​សុំ​អោយ​គេ​យក​ក្ដារឆ្នួន​មួយ​មក ហើយ​សរសេរ​ថា «កូន​នេះ​ឈ្មោះ យ៉ូហាន»។ ពួក​គេ​ងឿងឆ្ងល់​គ្រប់​គ្នា។ ៦៤ រំពេច​នោះ ស្រាប់​តែ​លោក​និយាយ​បាន​ដូច​ដើម​វិញ រួច​លោក​បន្លឺ​សំឡេង​សរសើរ​ព្រះជាម្ចាស់។ ៦៥ អ្នក​ជិត​ខាង​កោត​ស្ញប់ស្ញែង​ គ្រប់ៗ​គ្នា ហើយ​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​ឮ​សុសសាយ​ពេញ​តំបន់​ភ្នំ​ក្នុង​ស្រុក​យូដា។ ៦៦ អស់​អ្នក​ដែល​បាន​ឮ​ក៏​ចង​ចាំ​រឿង​នេះ​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត ហើយ​ដណ្ដឹង​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា៖ «តើ​ថ្ងៃ​ក្រោយ​កូន​នេះ​នឹង​ទៅ​ជា​យ៉ាង​ណា?» ដ្បិត​ព្រះបារមី​ របស់​ព្រះអម្ចាស់​តាម​ជួយ​ថែរក្សា​កូន​នេះ។
ទំនុកតម្កើង​របស់​លោក​សាការី
៦៧ ពេល​នោះ លោក​សាការី​ជា​ឪពុក​របស់​ទារក​បាន​ពោរពេញ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ* ហើយ​ថ្លែង​ពាក្យ​ក្នុង​ព្រះនាម​ព្រះអង្គ​ថា៖
៦៨ «សូម​លើក​តម្កើង​ព្រះអម្ចាស់
ជា​ព្រះនៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល
ដ្បិត​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​យាង​មក
រំដោះ​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​ព្រះអង្គ។
៦៩ ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ព្រះសង្គ្រោះ
ដ៏​មាន​ឫទ្ធិ​មួយ​ព្រះអង្គ​ពី​ក្នុង​ចំណោម
ព្រះញាតិ​វង្ស​របស់​ព្រះបាទ​ដាវីឌ
ជា​អ្នក​បំរើ​ព្រះអង្គ​មក​អោយ​យើង។
៧០ ព្រះជាម្ចាស់​ប្រទាន​ព្រះសង្គ្រោះ​នេះ​មក​យើង
ស្រប​នឹង​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​ថ្លែង​តាម​រយៈ
ព្យាការី*​របស់​ព្រះអង្គ​នៅ​ជំនាន់​ដើម
៧១ គឺ​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​យើង
អោយ​រួច​ពី​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​ខ្មាំង​សត្រូវ និង
រួច​ពី​អំណាច​របស់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្អប់​យើង។
៧២ ព្រះអង្គ​សំដែង​ព្រះហឫទ័យ
មេត្តាករុណា​ដល់​បុព្វបុរស*​របស់​យើង
ហើយ​គោរព​តាម​សម្ពន្ធមេត្រី*​ដ៏វិសុទ្ធ​យ៉ាង​ស្មោះស្ម័គ្រ
៧៣ គឺ​ព្រះអង្គ​បាន​សន្យា​យ៉ាង​ម៉ឺងម៉ាត់​ដល់
លោក​អប្រាហាំ*​ជា​បុព្វបុរស​របស់​យើង​ថា
៧៤ ទ្រង់​នឹង​រំដោះ​យើង
អោយ​រួច​ពី​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​ខ្មាំង​សត្រូវ
ដើម្បី​យើង​អាច​គោរព​បំរើ​ព្រះអង្គ​បាន
ដោយ​ឥត​ភ័យ​ខ្លាច
៧៥ ព្រម​ទាំង​អោយ​យើង​រស់​នៅ បាន​បរិសុទ្ធ*
និង​សុចរិត ជា​ទី​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​ព្រះជាម្ចាស់
ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​រហូត​អស់​មួយ​ជីវិត។
៧៦ ចំណែក​ឯ​កូន​វិញ កូន​នឹង​ទៅ​ជា​ព្យាការី*
របស់​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​បំផុត
ព្រោះ​កូន​នឹង​ដើរ​មុខ​ព្រះអម្ចាស់
ដើម្បី​រៀបចំ​ផ្លូវ​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ។
៧៧ កូន​នឹង​ធ្វើ​អោយ​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​ព្រះអង្គ​ដឹង
ថា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​គេ
ដោយ​លើកលែង​ទោស​អោយ​គេ​រួច​ពី​បាប។
៧៨ ព្រះ​របស់​យើង​មាន​ព្រះហឫទ័យ
មេត្តាករុណា​ដ៏​លើសលប់
ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ថ្ងៃ​រះ​ពី​ស្ថាន​លើ​មក
ដើម្បី​រំដោះ​យើង
៧៩ និង​ដើម្បី​បំភ្លឺ​អស់​អ្នក​ដែល​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ទីងងឹត
ក្រោម​អំណាច​នៃ​សេចក្ដី​ស្លាប់
ព្រម​ទាំង​តម្រង់​ផ្លូវ​យើង
ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​សេចក្ដី​សុខសាន្ត»។
៨០ កុមារ​យ៉ូហាន​មាន​វ័យ​ចំរើន​ឡើង​ជា​លំដាប់ ទាំង​ខាង​រូប​កាយ ទាំង​ខាង​វិញ្ញាណ។ គាត់​រស់​នៅ​តែ​ក្នុង​វាល​រហោស្ថាន រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​គាត់​បង្ហាញ​ខ្លួន​អោយ​ប្រជារាស្ត្រ​អ៊ីស្រាអែល​ឃើញ។